Mijn taak met dit project is om een onderzoek te doen en het interactieve gedeelte van dit concept. De presentatie / pitch van dit eerste “conceptvoorstel” was een succes. Zowel de klant als de docenten als de studenten waren erg te spreken over dit concept en de mogelijkheden van de interactieve toepassingen. Ik heb tijdens dit project nagedacht wat vrijheid voor mij betekent.
Ik heb concepten bedacht en dit voorgelegd aan studiegenoten, docenten van de HKU en de opdrachtgever. Mijn doel was om iets interactiefs te maken. Interactief is vaak leuk voor jong en oud: de doelgroep van bibliotheek Neude. Dit heb ik getest, uitgeprobeerd en voorgelegd aan verschillende mensen. Uiteindelijk ben ik tot een game gekomen.
Zonder dat we het doorhebben, geven we steeds meer van onze privacy op internet. Apps en websites verzamelen informatie over ons, zoals wat we kopen, waar we naar zoeken en wie we zijn. Algoritmes bepalen vervolgens wat we te zien krijgen online, van nieuws tot advertenties en zelfs sociale interacties. En op social media platforms kan iedereen zijn mening geven, zonder dat er altijd grenzen worden gesteld.
Mijn doel van deze game is om je stil te laten staan met dit onderwerp: “hebben we wel zoveel vrijheid in de digitale wereld?” Dit thema wil ik in een interactief jasje stoppen.
Mijn concept is een interactieve game. Dit is een huis met allerlei raampjes. In dit spel moet je alle raampjes dicht doen, dan win je je vrijheid terug in de digitale wereld. Als je bij de finish bent voel je je bevrijd. Maar… heb je wel de kleine lettertjes gelezen?
De ogen voor de ramen heeft een symbolische betekenis:
We hebben niet door hoe veel we afstaan aan onze vrijheid en privacy. Dit komt door apps, website’s dat ons afluistert, informatie verzamelt.
Iedereen geeft maar hun mening op social media, hoe reageer jij hierop? Kan dit zomaar? In het spel krijg je tips, op deze manier is het spel ook een beetje leerzaam op een luchtige manier.
Waarom een game?
Het is een reis naar vrijheid. Ook is het een interactieve (spel) ervaring, leuk voor alle leeftijden. Ook kunnen mensen reflecteren over dit onderwerp, mensen gaan erbij stil staan.
Hoe kom ik op dit idee?
Mijn eerste idee was om een analoge kijkdoos te maken. Dit was eigenlijk hetzelfde idee, maar dan digitaal. Op dit idee was ik afgeknapt en ging verder met het labyrinth. Toen dit idee niet realistisch genoeg was, ben ik verder gaan na denken over het interactieve aspect, dit vind ik heel interessant om uit te voeren. Ook ben ik meer digitaal ingesteld, dan analoog.
Hoe wordt dit spel vormgegeven?
Ik zelf denk aan een 2D kamer, met allemaal verschillende ramen. Het poppetje loopt naar het raam waar de gebruiker op klikt. Dit raampje gaat dan dicht. De gebruiker moet alle raampjes dicht doen, want er zijn ogen op jou gericht. Als je bij de finish bent, heb je je digitale vrijheid terug. Ook is er een scherm met uitleg, of een gebruiksaanwijzing. Dit zie je als je de game start. Bij lange inactiviteit gaat de game weer terug naar het begin” Dit wordt een pixel game, dit vind ik goed bij het onderwerp passen.
Doel
Bewustwording vergroten, discussies stimuleren, mensen laten nadenken over hun technologie gebruik en vrijheidsrechten.
Educatieve component
Het spel is niet alleen leuk, maar ook een educatieve ervaring. Het is een laagdrempelig spel, voor jong en oud. Ook laat dit een bepaalde indruk achter over de technologie, zodat mensen meer stil staan over hun gebruik van het internet en misschien vaker de kleine lettertjes toch lezen.